Deze cultivar heeft bladeren glimmend donkergroen, onderzijde zilverachtig wit, met soms bruine punten.
Is goed bestand tegen invloeden langs de kust.( zoute zee wind).
De eleagnus behoort tot de sterkste groenblijvers.
het blad heeft de sierwaarde.
Zet de bont bladigen meer in het zonlicht, de groenbladigen verdragen meer schaduw.

Bij deze cultivar zijn de Twijgen meestal gedoornd, bladeren donkergroen, onderzijde zilverachtige; bloemen weinig opvallend pas in oktober.
De eleagnus behoort tot de sterkste groenblijvers.
het blad heeft de sierwaarde.
Zet de bont bladigen meer in het zonlicht, de groenbladigen verdragen meer schaduw.

Bij deze cultivar zijn de Twijgen meestal gedoornd en de bloemen zijn weinig opvallend pas in oktober.
De eleagnus behoort tot de sterkste groenblijvers.
het blad heeft de sierwaarde.
Zet de bont bladigen meer in het zonlicht, de groenbladigen verdragen meer schaduw.

De kraaihei (Empetrum nigrum) is een groenblijvende struik, die behoort tot de heidefamilie (Ericaceae). De kraaihei komt van nature voor op het noordelijk halfrond. De naam heeft de struik te danken aan het feit dat de vruchten door kraaien gegeten worden en die zo voor de verspreiding van de zaden zorg dragen. De vruchten zijn eetbaar, maar niet erg smakelijk.

De struik wordt 15-45 cm hoog en heeft liggende stengels met opstijgende takken. De takken zijn dicht bezet met lijnvormige of lijnwerpige, circa 6 × 2 mm grote bladeren. De bladeren hebben een sterk omgerolde rand.

De kraaihei bloeit in april en mei met eenslachtige bloemen, die in de bladoksels staan. De kroonbladen zijn 2-2,5 mm lang. De donkerpaarse, vrouwelijke bloemen hebben zes tot negen stempels. De mannelijke bloemen zijn roze.

De zwarte, 5-8 mm grote vrucht is een besachtige steenvrucht met zes tot negen stenen.

De plant komt voor op zure zandgrond op de noordzijde van hellingen, in valleien, naaldbossen, hoogveen en veenrietland.

Bron: wikipedia.nl

De kraaihei (Empetrum nigrum) is een groenblijvende struik, die behoort tot de heidefamilie (Ericaceae). De kraaihei komt van nature voor op het noordelijk halfrond. De naam heeft de struik te danken aan het feit dat de vruchten door kraaien gegeten worden en die zo voor de verspreiding van de zaden zorg dragen. De vruchten zijn eetbaar, maar niet erg smakelijk.

De struik wordt 15-45 cm hoog en heeft liggende stengels met opstijgende takken. De takken zijn dicht bezet met lijnvormige of lijnwerpige, circa 6 × 2 mm grote bladeren. De bladeren hebben een sterk omgerolde rand.

De kraaihei bloeit in april en mei met eenslachtige bloemen, die in de bladoksels staan. De kroonbladen zijn 2-2,5 mm lang. De donkerpaarse, vrouwelijke bloemen hebben zes tot negen stempels. De mannelijke bloemen zijn roze.

De zwarte, 5-8 mm grote vrucht is een besachtige steenvrucht met zes tot negen stenen.

De plant komt voor op zure zandgrond op de noordzijde van hellingen, in valleien, naaldbossen, hoogveen en veenrietland.

Bron: wikipedia.nl

Standplaats: zon/halfschaduw
Grondsoort: humeuze, zure vochthoudende grond
Volwassen hoogte: ca. 3 meter
Bloeitijd: mei - juni
Bloemkleur: cremewit, in de herfst oranjerood
Bladkleur: groen

Winterhardheid: bladverliezend
Snoei: om een goede vorm te behouden, snoeien na de
bloei
Toepassing:
Herkomst: Japan
Opmerking:

Standplaats: zon/halfschaduw
Grondsoort: humeuze, zure vochthoudende grond
Volwassen hoogte: ca. 3 meter
Bloeitijd: mei - juni
Bloemkleur: rozerood, in de herfst rood
Bladkleur: groen

Winterhardheid: bladverliezend, goed
Snoei: om een goede vorm te behouden, snoeien na de
bloei
Toepassing:
Herkomst: Japan
Opmerking:

Standplaats: zon/halfschaduw
Grondsoort: humeuze, zure vochthoudende grond
Volwassen hoogte: ca. 3 meter
Bloeitijd: mei - juni
Bloemkleur: rozerood, in de herfst rood
Bladkleur: groen

Winterhardheid: bladverliezend, goed
Snoei: om een goede vorm te behouden, snoeien na de
bloei
Toepassing:
Herkomst: Japan
Opmerking: